Een kijkje achter de schermen bij de gedragswetenschapper

Een dag uit de agenda van de gedragswetenschapper

Binnen Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond hebben we een team van zeven gedragswetenschappers. Eén van onze gedragswetenschappers geeft ons een kijkje in haar agenda.

Zondag 23.45 uur
Mijn werkweek begon rond middernacht. Ik had consignatiedienst, wat betekent dat ik vanaf 17.00 uur tot de volgende ochtend beschikbaar ben voor overleg over spoedgevallen. Zondagavond laat werd ik twee keer gebeld door een procesregisseur. De procesregisseur had een boze vader aan de lijn. Hij had zijn kind al een tijd niet gezien en dat was in strijd met de omgangsafspraken die hij met zijn ex had gemaakt. Vader gaf aan dat als de procesregisseur van Veilig Thuis niet dírect iets zou regelen, hij nú direct naar het huis van zijn ex zou rijden om zijn kind op te halen.
In zo’n situatie overleg ik met de procesregisseur. Vanuit mijn rol als gedragswetenschapper stel ik kritische vragen om scherper te krijgen wat er precies aan de hand is en samen met de procesregisseur een inschatting te kunnen maken van welke stappen er nu nodig zijn. We besluiten vader te motiveren nog even vol te houden gezien het tijdstip. Daarnaast laten we hem nadenken over hoe een dergelijke actie over zou komen op de kinderen en de onveiligheid die zij kunnen ervaren.

Maandag 9.00 uur
Maandagochtend staat er casuïstiek overleg gepland. Elke gedragswetenschapper is gekoppeld aan een team en verzorgt voor dat team de casuïstiek besprekingen en zit deze overleggen voor. Voordat het overleg begint neem ik de ingebrachte casuïstiek door om een beeld te krijgen van de casussen en dillema’s die de procesregisseurs hebben. Inbreng is altijd vooraf, zodat deelnemers zich kunnen voorbereiden en gerichte vragen kunnen stellen.

‘Als gedragswetenschapper zorg je ervoor dat je tot de kern van de inhoud komt, kritische vragen stelt en meningen en feiten van elkaar scheidt.’

Naast de reguliere casuïstiek overleggen hebben we periodiek ook themagericht casuïstiek overleg.
Afgelopen keer was het thema complexe (echt)scheidingen. Tijdens zo’n overleg behandelen we met procesregisseurs theorie, gaan we in op onze interne werkwijze op het betreffende thema en we bespreken een casus. Aan de hand van een voorbeeld casus proberen we van elkaar te leren, ideeën uit te wisselen en uniformiteit in de werkwijzen te creëren.
Als gedragswetenschapper hoor je door een dergelijke bespreking dan ook wat er speelt in de teams. Signalen waarop verbeterd kan worden neem ik dan mee terug naar het overleg van de gedragswetenschappers. Daarin bundelen we onze input en proberen ook de interne werkwijze beter aan te laten sluiten op wat er vanuit de wetenschap effectief is gebleken en op wat er haalbaar is vanuit onze inzet.

Elke gedragswetenschapper is portefeuillehouder op een expertisegebied (denk aan (ex)partner stalking, seksueel geweld, schadelijke traditionele praktijken, ouderenmishandeling etc.). Naast de themagerichte casuïstiek overleggen verzorgen we ook themalunches voor onze Veilig Thuis collega’s waarin we kennis delen. Daarnaast houden we ons ook bezig met de vraag hoe we deze expertise ook extern beschikbaar kunnen stellen.

Maandag 11.15
Zowel vanuit de gebiedsteams als vanuit het Advies- en Meldpunt ben ik vanmorgen een paar keer gebeld om mee te denken over een casus. We geven niet alleen advies, maar triëren op verzoek van procesregisseurs ook mee in de veiligheidsbeoordeling. We bepalen dan gezamenlijk de grootste zorg en vervolgstappen.

Vanmorgen trieerde ik met een procesregisseur een melding waarin vader zijn kind op het balkon zet als middel om zijn kind te corrigeren. Hij wil zijn kind daarmee leren dat het gedrag niet oké is. Vader ziet dit als een effectief middel om te corrigeren en zegt dat het beter is dan het kind te slaan. Dit is toch geen kindermishandeling geeft hij aan. Het kan dat vader een autoritaire opvoedstijl hanteert. Maar uit de melding blijkt dat het kind dagelijks op balkon staat en schreeuwt dat het naar binnen wil. Ook geven buren aan dat het kind vaak in een onderbroek of pyjama op balkon staat, ook in de winter. Dit maakt dat we hier wel iets mee moeten.
De procesregisseur vraagt mij in dat geval mee te denken over de vraag:

‘Is hier sprake van onveiligheid en welke acties moeten we daar eventueel op inzetten?’

En wie moeten wij hierbij betrekken? Zou vader vooral baat hebben bij opvoedingsondersteuning of is het nodig dat wij hier duidelijke veiligheidsafspraken op in gaan zetten? En wie gaat hier op toezien? Want ouders willen geen hulp vanuit het wijkteam.

Maandag 13.00
Na de lunch heb ik een afspraak met een procesregisseur uit het gebiedsteam. De procesregisseur vraagt mijn advies over hoe hij in een casus waarin mogelijk sprake is van schadelijke traditionele praktijken, het gesprek met de vader van het minderjarige meisje het beste aan kan gaan. Voor dergelijke adviesvragen kunnen procesregisseurs in alle fases in het proces een gedragswetenschapper betrekken. Het is aan de procesregisseur zelf om te bepalen wanneer zij het betrekken van een gedragswetenschapper nodig of noodzakelijk vinden.

Maandag 17.25
Zojuist hebben we gedragswetenschappers/vertrouwensartsen overleg gehad, dit doen we eens in de zes weken. Het doel ervan is de samenwerking bevorderen door gezamenlijk signalen uit de teams en casuïstiek overleggen te bespreken en te kijken hoe we daar vanuit gedragswetenschappers en vertrouwensartsen een rol in kunnen hebben en hoe we dat vervolgens vorm gaan geven.
Naast de genoemde overleggen van vandaag nemen we als gedragswetenschappers ook deel aan het stafoverleg en sluiten we vanuit onze expertise aan bij diverse interne en externe werkgroepen.